Verdeling van de huwelijksgoederengemeenschap wordt tijdens een echtscheidingsprocedure meestal bij convenant geregeld. De Rechtbank beslist in het algemeen die onderlinge vermogensrechtelijke regeling uit het convenant als in de echtscheidingsbeschikking opgenomen te beschouwen. Desondanks komt het voor dat een der partijen zich daarmee uiteindelijk toch benadeeld voelt, en in een gerechtelijke procedure vordert dat de tussen partijen bij convenant overeengekomen verdeling van de huwelijksgemeenschap wordt vernietigd.
Uit jurisprudentie blijkt dat wanneer de echtscheidingsbeschikking inmiddels onherroepelijk is geworden, de vorderende partij meestal niet-ontvankelijk wordt verklaard in zijn vordering. Maar dat gaat niet (altijd) op als in de echtscheidingsbeschikking wordt bepaald dat de afspraken in het convenant als in de beschikking opgenomen worden beschouwd. Dan heeft de rechtbank niet geoordeeld over een geschil tussen partijen, maar is alleen een executoriale titel verschaft waarmee partijen naleving van de overeenkomst kunnen afdwingen. De overeenkomst tussen partijen zelf wordt door de rechterlijke uitspraak onverlet gelaten, die blijft rechtskracht behouden en is daarmee in principe voor vernietiging vatbaar.
Ook al is de echtscheidingsbeschikking inmiddels onherroepelijk, wil dat niet zeggen dat de rechter na vernietiging van de regeling uit het convenant de verdeling van de huwelijksgoederengemeenschap niet meer kan vaststellen. Maar dat is niet voldoende. Vaak wordt in het convenant ook afgesproken dat partijen afstand doen van hun recht op ontbinding of vernietiging. De vorderende partij moet dan voldoende aannemelijk kunnen maken dat hij ondanks het feit dat hij afstand van het recht op vernietiging heeft gedaan, toch een succesvol beroep op vernietiging kan doen.
Wilt u meer weten over de juridische haken en ogen van een echtscheidingsconvenant? Bel ons of neem contact met ons op via het contactformulier op deze website.