Hoe moeten huwelijkse voorwaarden zonder enig verrekenbeding (zogenoemde “koude uitsluiting”) worden afgewikkeld ingeval van een langdurig huwelijk waarvan beide partners al lange tijd gescheiden van elkaar hebben geleefd? Moet worden uitgegaan van een situatie als waren partners in gemeenschap van goederen getrouwd als weerslag van de manier waarop partijen met elkaar hebben samengeleefd? De rechter gaat hier zo snel niet in mee.
In het verleden zijn huwelijkse voorwaarden wel vaker aangegaan alleen ter bescherming van de echtelijke woning tegen mogelijk toekomstige zakelijke schuldeisers van de werkende partner. Woning en grond werden dan op naam van de verzorgende partner gesteld. In de dagelijks praktijk werd alles als gemeenschappelijk gehanteerd.
Als er huwelijkse voorwaarden zijn, zal de rechter die altijd als uitgangspunt nemen bij de financiële afwikkeling van het ontbonden huwelijk. Er is echter ook een uitgangspunt in de rechtspraak dat regels in huwelijkse voorwaarden niet toepasselijk zijn als dat naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is. Als de rechter er door middel van overlegde documenten van overtuigd is dat partijen inderdaad gedurende hun lange huwelijk hebben geleefd alsof zij in gemeenschap van goederen waren getrouwd, en dat gedrag niet hebben veranderd ten tijde van het gescheiden leven, dan is de conclusie dat partijen hebben geleefd alsof zij in algehele gemeenschap van goederen waren getrouwd. Toepassing van de huwelijkse voorwaarden is dan naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid inderdaad onaanvaardbaar.
In die situatie kan de rechter beslissen dat huwelijkse voorwaarden dienen te worden afgewikkeld alsof partijen hierin ook een finaal verrekenbeding bij echtscheiding hadden opgenomen.
Wilt u meer weten over de werking van huwelijkse voorwaarden en verrekenbedingen? Bel ons of klik op de link onder het kopje “Meer informatie” en wij nemen zo spoedig mogelijk contact met u op.