De beloning van executeurs in een nalatenschap kan per testament nogal verschillen. Soms wordt een executeur benoemd die de taak ‘om niet’ moet gaan uitvoeren. Overigens kan deze de benoeming weigeren te aanvaarden. In andere gevallen mag de executeur een beloning voor zijn werkzaamheden declareren. Dat kan een vastgesteld bedrag zijn, maar ook andere vormen zijn mogelijk. Bijvoorbeeld het declareren van werkzaamheden conform iemands gebruikelijke uurtarief en het declareren van gemaakte onkosten.
De vraag is wat als loon en onkosten redelijk is in vergelijking met de omvang en samenstelling van de nalatenschap. Zo speelde onlangs een zaal voor het Hof Den Haag, waarin uiteindelijk werd geoordeeld dat de executeur buitensporig had gedeclareerd en kosten in rekening had gebracht die totaal niet in verhouding stonden tot de vrij eenvoudige nalatenschap. In vergelijking met de beloning van de executeur volgens de wettelijke regeling van 1% van het vermogen bij overlijden, rekende de executeur in dit geval het zestienvoudige daarvan, meer dan een derde van de totale omvang van de nalatenschap.
Ondanks de bepaling in het testament dat de executeur een beloning volgens zijn gebruikelijke tarief mag berekenen, mag van hem worden verwacht dat hij redelijk handelt als executeur en afwikkelingsbewindvoerder. Bij het berekenen van zijn beloning en onkosten moet hij rekening houden met de omvang van de nalatenschap. Bovendien had hij de erfgenamen tijdig moeten informeren over de te verwachten kosten.
Het Hof oordeelde dat het in strijd is met de maatschappelijke zorgvuldigheid dat de executeur de erfgenamen pas achteraf confronteert met een zeer aanzienlijke vordering voor zijn werkzaamheden en de door hem ingeschakelde derden. Het Hof bevestigde de eerdere uitspraak van de rechtbank waarin de vergoeding aanzienlijk lager werd vastgesteld.
Wilt u meer weten over de verantwoordelijkheden en beloning van het uitvoeren van de taak van executeur? Bel ons voor het maken van een afspraak.