Het is niet meer dan logisch dat een levensexecuteur – iemand die in een levenstestament gevolmachtigde is om zaken voor de volmachtgever te behartigen – zich alleen richt op de belangen van de volmachtgever. Maar zo blijkt de praktijk weerbarstiger.
Uit
diverse rechtszaken blijkt dat levensexecuteurs hier en daar over de schreef
gaan en onrechtmatige uitgaven doen. Bijvoorbeeld geld van de volmachtgever
gebruiken voor eigen privéaankopen. Ook al zou dat met de bedoeling geweest
zijn om dat bedrag terug te betalen, dan nog is er sprake van misbruik van de
volmacht, tenzij uit de tekst van de volmacht uitdrukkelijk anders volgt.
Meestal
is een volmacht in het levenstestament zodanig geredigeerd dat de
gevolmachtigde in staat wordt gesteld om de belangen van de volmachtgever te
behartigen. Dat geldt ook als de gevolmachtigde een rekening-courantverhouding
zou hebben met de gevolmachtigde. Verder staat meestal in een levenstestament
ook dat de gevolmachtigde een goede administratie moet voeren en desgewenst
rekening en verantwoording moet afleggen. Doet hij of zij dat niet, dan is dat
ernstig verwijtbaar.
Een
levenstestament is juist bedoeld om er op te kunnen vertrouwen dat
gevolmachtigden de zorg voor de veelal kwetsbare ouder(s) die hun vertrouwen in
hem of haar hebben gesteld en in het belang van de volmachtgever handelen. Het
is juist niet de bedoeling dat een gevolmachtigde zijn of haar eigen belang
dient ten koste van het belang van de gevolmachtigde. Integendeel, het gaat er
om mensen bescherming te bieden voor de periode dat zij (deels) wilsonbekwaam
zullen zijn en met het levenstestament juist regie in handen willen houden.
De
maatschappij en vooral direct betrokkenen moeten er van uit kunnen gaan dat een
gevolmachtigde zijn taak te goeder trouw en in het belang van de volmachtgever
uitoefent. Gebeurt dat niet, dan is er spaken van een onrechtmatige daad.
Wilt
u meer weten over het opmaken of uitvoeren van een levenstestament? Bel ons
voor het maken van een afspraak.