Voor velen ongemerkt is per 1 januari 2018 in Nederland een geheel nieuw huwellijksgoederenrecht ingevoerd. Tot 1 januari 2018 kende Nederland het stelsel van de algehele gemeenschap van goederen. Hierdoor werden door een huwelijk alle bezittingen en schulden van de nieuwbakken echtgenoten op een hoop geveegd en was voortaan alles gezamenlijk. Aanstaande echtparen die dit niet wilden, moesten voor het huwelijk naar de notaris om huwelijksvoorwaarden te laten opstellen. Per 1 januari 2018 is de automatische gemeenschap van goederen verleden tijd en is er een nieuw stelsel ingevoerd.
In de praktijk merken wij dat de nieuwe wetgeving nog verre van bekend is, zelfs niet bij aanstaande echtparen. Dat is jammer, aangezien er sprake kan zijn van grote financiële gevolgen bij het maken van een keuze. De nieuwe wet komt er op neer dat bij twee mensen die trouwen het bezit en de schulden die er voor het huwelijk waren, privé blijven van de echtgenoot die het bezit of de schuld op naam had. Alles wat vervolgens tijdens het huwelijk als inkomen wordt verdiend, wordt weer een gemeenschap van goederen. Men noemt het nieuwe stelsel dan ook een beperkte gemeenschap van goederen.
Huiseigenaren
Het nieuwe huwelijksgoederenrecht bevat nog veel onduidelijkheden en hiaten. Zelfs de hoogleraren huwelijksgoederenrecht weten niet wat er bedoeld is met bepaalde artikelen uit deze nieuwe wet. Voor huiseigenaren die na een periode van samenwonen besluiten om met elkaar te gaan trouwen, kan de nieuwe wet grote gevolgen hebben. Als deze samenwoners al een eigen huis hebben in de verhouding 50%-50%, is er niets aan de hand en blijft de woning ook na het huwelijk half/half eigendom.
Vaak is er bij aankoop van de woning juist gekozen voor een andere eigendomsverhouding dan half om half, bijvoorbeeld omdat een van de partners veel meer eigen spaargeld heeft ingelegd dan de ander. Zo komt het wel voor dat samenwoners een woning op naam hebben in de verhouding van 10% voor de ene partner en 90% voor de ander partner. Als deze mensen gaan trouwen, dan regelt het nieuwe huwelijksgoederenrecht dat de woning half half eigendom wordt van beide echtgenoten. Het komt er dan op neer dat de partij die voorheen voor 90% eigenaar was door het huwelijk 40% van zijn/haar eigendom kwijt raakt. Dit is een vreemde regeling en kan alleen voorkomen worden door voor het huwelijk naar de notaris te gaan voor het laten opstellen van huwelijksvoorwaarden. Daarin kan dan worden vastgelegd dat de eigendomsverhouding blijft zoals deze voor het huwelijk ook was. Dit leidt tot veel kritiek bij juridisch deskundigen, die er op wijzen dat uit deze regeling blijkt dat de nieuwe wet slecht in elkaar zit en veel onduidelijkheden bevat.
En er zijn nog meer problemen. Bijvoorbeeld bij voorhuwelijkse schenkingen die privé blijven en waarmee gemeenschappelijk een woning wordt aangekocht. Degene die het geschonken geld voor de woning heeft aangewend, heeft een vordering op de partner. Deze vordering op de partner blijft privé. De schuld die daartegenover staat valt na huwelijk in gemeenschap.
En er zijn nog meer problemen. Bijvoorbeeld bij voorhuwelijkse schenkingen die privé blijven en waarmee gemeenschappelijk een woning wordt aangekocht. Degene die het geschonken geld voor de woning heeft aangewend, heeft een vordering op de partner. Deze vordering op de partner blijft privé. De schuld die daartegenover staat valt na huwelijk in gemeenschap.
Heeft u een eigen woning en trouwplannen laat u dan voor het huwelijk informeren over de juridische gevolgen, dit om later onaangename verassingen te voorkomen.