Huwelijkse voorwaarden blijven altijd een actueel onderwerp en vragen telkens opnieuw aandacht. Logisch, want het is een belangrijk juridisch stuk papier bij het huwelijk. Een op de vier stellen trouwt tegenwoordig op huwelijkse voorwaarden en kiest daarmee bewust niet voor de in Nederland geldende wettelijke gemeenschap van goederen. Maar hoe worden de huwelijkse voorwaarden vervolgens ingericht?
Elk huwelijk kent zo zijn eigen bijzonderheden. Huwelijkse voorwaarden kunnen op die bijzonderheden worden aangepast. Het is met andere woorden maatwerk. Wel zijn er inhoudelijk tendensen te ontdekken en op dit moment groeit het aantal ‘koude uitsluitingen‘ in huwelijkse voorwaarden.
De echte koude uitsluiting betekent dat de echtgenoten hun bezittingen (en schulden overigens) geheel gescheiden houden. Gedurende het huwelijk, maar ook als het huwelijk eindigt (dat kan door overlijden van een van de echtgenoten of door echtscheiding zijn) vindt er geen verrekening van de beide vermogens plaats. Daarmee wijken ze op de meest verregaande manier van de wettelijke gemeenschap van goederen af. Die gemeenschap van goederen houdt namelijk juist in dat alle bezittingen en schulden wel gemeenschappelijk worden en aan het einde van het huwelijk moeten worden verdeeld.
Nadeel opheffen
De koude uitsluiting is een goede, overzichtelijke manier om de zaken gescheiden te houden. Het is daarbij wel noodzakelijk dat beide echtgenoten een eigen administratie bijhouden. Dat wordt wel eens als een nadeel ervaren. Een groter nadeel wordt zichtbaar als de ene echtgenoot tijdens het huwelijk meer vermogen opbouwt dan de andere.
Een voorbeeld ter illustratie. Man en vrouw, getrouwd onder het maken van huwelijkse voorwaarden die een koude uitsluiting inhouden, beiden succesvol op de arbeidsmarkt dus met een goed salaris, krijgen kinderen. Het stel besluit dat de man stopt met werken om zich volledig op de huishouding en de opvoeding van de kinderen te storten. De vrouw blijft fulltime werken. De man levert dus zijn volledige inkomen in en bouwt vanaf dat moment geen enkel vermogen meer op. De vrouw daarentegen werkt stevig aan haar carrière en daarmee ook aan het saldo van haar spaarrekening. Na 20 jaar huwelijk besluit het stel te scheiden. De vrouw neemt haar zak met geld mee, de man blijft met niets achter. Hoe eerlijk is dat?
Om het geschetste nadeel op te heffen, kiezen echtgenoten er vaak voor om periodiek of aan het einde van het huwelijk, het door ieder gespaarde inkomen met elkaar te delen. Een combinatie van beiden is ook mogelijk. Door die verrekening wordt de oneerlijkheid voor een groot deel opgeheven. De ergste kou is er daarmee wel vanaf! Let er wel op dat een afgesproken periodiek verrekenbeding (ook wel het Amsterdams verrekenbeding genoemd) daadwerkelijk wordt uitgevoerd. Het niet nakomen van dergelijke afspraken leidt tot grote risico’s.
Het is goed uw huwelijkse voorwaarden regelmatig te laten beoordelen of deze nog wel goed zijn. Wilt u weten of uw voorwaarden nog voldoen? Of u in uw situatie te maken hebt of krijgt met mogelijk ongunstige of ongewenste gevolgen van het niet naleven van de voorwaarden? Bel ons of klik op onderstaande link en wij nemen zo spoedig mogelijk contact met u op.