De meeste mensen maken geen huwelijkse voorwaarden, zij trouwen in gemeenschap van goederen. Dat betekent globaal genomen dat elk van de echtgenoten eigenaar is van de helft van alle bezittingen schulden. Bij echtscheiding werkt dat door. Soms, in uitzonderlijke gevallen, wringt dit wettelijke systeem met de beginselen van redelijkheid en billijkheid.
Begin zomer 2014 sprak de rechtbank zich uit over een dergelijke situatie. Na bijna tien jaar huwelijk raakt de man volledig arbeidsongeschikt en is zijn vrouw enig kostwinner. Ruim tien jaar later verbreken zij hun relatie en vertrekt de vrouw naar het buitenland. Zij spreken af dat de echtscheiding pas zal worden aangevraagd als de kinderen – die bij de man blijven – meerderjarig zijn. De vrouw maakt gedurende die periode maandelijks een bedrag van € 2.000 over om de man en de kinderen samen een huishouden te kunnen laten voeren. Ook de huur van het huis en de kosten voor gas, water en licht betaalt zij. Zodra de kinderen meerderjarig zijn, wordt de echtscheiding aangevraagd en stoppen de betalingen.
De vraag is of de vrouw nog partneralimentatie aan de man moet blijven betalen en of zij de helft van de – ondanks haar bijdragen – door de man opgebouwde schuld moet dragen. Of heeft de man – omdat hij al vele jaren wist dat de echtscheiding er aan zat te komen – voldoende tijd gehad om te zorgen dat hij na de scheiding zelfstandig voor zijn financiën zou kunnen zorgen.
In de betreffende zaak heeft de man een kind met ernstige gedragsproblemen intensief kunnen begeleiden, ondanks zijn arbeidsongeschiktheid. Ook heeft hij in de periode tussen het vertrek van zijn vrouw en de echtscheiding een hoge schuld opgebouwd en niets gedaan om van die schuld af te komen.
Omdat de man al zo lang wist dat de echtscheiding er aan zat te komen, vindt de rechtbank dat hij voldoende tijd heeft gehad om te zorgen dat hij na de echtscheiding financieel zelfstandig verder zou kunnen. Om die reden en om reden dat hij in die periode in staat bleek tot intensieve begeleiding van zijn zoon, vindt de rechter geen aanleiding om de vrouw alimentatie te laten betalen.
Zonder goede verklaring voor ontstaan en noodzaak van de opgebouwde schulden vist de man ook ten aanzien van de verdeling daarvan achter het net. De rechtbank vindt op gronden van redelijkheid en billijkheid dat de vrouw niet draagplichtig is voor de na haar vertrek opgebouwde schulden.
Wilt u het zekere voor het onzekere nemen en huwelijkse voorwaarden maken of meer weten over de afwikkeling van een echtscheiding en de verdeling van bezittingen en schulden? Bel ons voor het maken van een afspraak.